Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum

Özdemir Asaf




Kimi seviyorum der çünkü ezberlemistir,
Kimi diyemez çünkü gerçekten sevmiştir.

Can Yücel








Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında
...Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Beklide bir rüyaydım
Senin için
Uyandın ve ben bittim

Orhan Veli Kanık





insan;
ya hayrandır sana ya düşman
ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun
ya bir dakika bile çıkmassın akıldan

Nazım Hikmet




Kim o, deme boşuna.
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan başa sen.

Özdemir Asaf




Bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne
O olmazsa yaşayamam demiyeceksin,
Demiyeceksin işte yaşarsın çünkü..

Can Yücel





Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşcesine ..

Nazım Hikmet