Yedi sembolü (nefis mertebesi) aşmak için kullanılır. Aşkın bir şehri vardır. O şehir surlarla çevrilidir. Sur’un her yakasında bir kapı vardır. “Şeriat, Tarikat, Hakikat, Marifet”. Hak şehri “Hakikat”tir. Yedi kapısı vardır. Buradan girip, Hakkın katına ulaşabilirsin, onun yüz türlü kudretinin tecellilerini görebilirsin.
-Hak şehrinin ilk kapısında, bir kişi durur ,sana gel teslim ol, mürit ol der. O şehre ulaşmanın ilk şartı Nefs-i Emmare’den kurtulmaktır. Nefsin istediği bütün kötü duygular Nefs-i Emmare’dir. Bunlardan kurtulmak gerekir. İnsandaki “Hayvaniyet” yönüdür. Bunlar yapıldığı zaman kısmen de olsa bir sükunet gelecektir.
-Hak şehrinin ikinci kapısında, iki aslan vardır. Bunlar bir çok kişiyi korkutmuşlar. Sen kesinlikle korkmamalı üzerine gitmeli ve onlarla mücadele etmelisin. İki aslan “Kibir ve Gazab’tır”. Bilen bir kişiyi bekleyen en önemli tehlikelerden birisi budur. Bilmek, önemlidir. Ama bildiğiyle amel etmek çok daha önemlidir. Gazab’ta kibir gibi masiva’dan bir haslettir. İnananların önünde önemli bir engeldir.
-Hak şehrinin üçüncü kapısında üç evren vardır. Sana yaptıkları hamleden dolayı sakın geri dönme. Üç kapı derken, nefs-i emmare’nin üç büyük duygusundan bahsediyor.
1-) Dünya Sevgisi: Güzelliklere ulaşmanın, en büyük engellerinden birisi dünya etrafındaki cazibelerdir.
2-) Haset: Bir kişinin Kemal’e ulaşmasındaki en büyük engellerden birisidir. Kalbinde haset olan bir kişi bütün rahmani duyguları kaybeder.
3-) Riya: Olduğu gibi değil de farklı görünme çabasıdır. Tasavvufi anlamda yaşadım, gördüm duygusunu ön plana çıkarmasıdır. Kalbi öldürür.
-Hak şehrinin dördüncü kapısında dört rehber vardır. Bu söz sana rumûze, bu rumûzları anlamak için delillerini bilmek gerekir.
-Dört rehber dediği, dört Pîr’dir: Bu Pîr’ler tasavvuf ekollerine göre değişiklikler gösterirler. Ancak, tüm ekoller büyük akımların kurucularını Pîr olarak kabul ederler.
Dört Sayısı’nın tasavvufi önemi:
-Kişinin dört yönünden kaynaklanır.
-Tasavvuf’ta dört kapıyı temsil eder.
-Dört halife’yi temsil eder.
-Dört mezhep temsil edilmiştir.
Hz. İbrahim kıssasındaki dört kuştan bahsetmektedir.
-Bunlar; tavus kuşu, karga, horoz, güvercin. Bunların her biri nefs-i emmare’nin bir özelliğini temsil eder.
-Tavus kuşu: Gösteriş.
-Karga: Dedikodu.
-Horoz: Şehvet.
-Güvercin: Hevā hevesi (kararsız).
Gibi; Tasavvufi hasletlere karşılık gelmektedir.
-Bu duyguları terk etmek gerekir ve helal daire içine girmesi gerekir kişinin.
-Hak şehrinin yedinci kapısında yediler oturur. Sana; kurtuldun gir dostu görebilirsin derler.
-Seyr-ü Sülûk’unu (Dünya hayatı) tamamlamış olan bir hak erinin son noktada yaşayabileceklerini anlatmaktadır. Girilen “Manevi yolculuk” tamamlandıktan sonra artık “Kemal mertebesi” ne ulaşılmıştır. Ve salîk, vasıl olmuştur.
- Bu yolculuk nasıl yapılır.
1. Çile (hizmet, bir rehber kontrolüdür.)
2. Evrād (belli kaideleri olan zikir)
3. İbadet (namaz, tesbihat…)
Kırklarla halvete girdik
Yedilerle sohbet ettik
Üçlerle birliğe yettik
Biz Şabāni bülbülüyüz
Vahdet bağının gülüyüz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder